VOCO Dental Aid

Sprawozdanie terenowe Floriana Schillinga (Uniwersytet w Erlangen, Niemcy)

Organizacja: "Zahnärzte helfen e.V."

"Zaraz po zdaniu egzaminu i przed rozpoczęciem kariery zawodowej postanowiłem spojrzeć poza doktrynę stomatologiczną i standardy stomatologiczne w niemieckich szpitalach uniwersyteckich. Peru było moim wymarzonym celem: z jednej strony, ze względu na kulturę i sposób życia; z drugiej ze względu na informacje o tym projekcie i stowarzyszeniu kolegów, którzy już przeżyli taką przygodę podczas studiów. Zdecydowałem się na projekt w Urubamba, w Świętej Dolinie Inków. Niemieckie stowarzyszenie "Zahnärzte helfen e.V." zarządza projektem stomatologicznym w Urubamba i tam współpracuje z peruwiańskim stowarzyszeniem "Corazones Para Perú" („Serca dla Peru”). Zapewniają pomoc medyczną potrzebującym dzieciom, a także dorosłym w odległych górskich wioskach.

W następstwie mojej prośby o darowiznę do różnych firm stomatologicznych, na kilka tygodni przed wyjazdem, otrzymałem różne materiały i instrumenty dentystyczne odpowiednie do ich użycia podczas misji w Peru.

Wylądowałem w Cusco, mieście w peruwiańskich Andach, które było dawną stolicą imperium Inków, a następnie jechałem około półtorej godziny do miasta Urubamba, które miało być moją bazą na następne trzy tygodnie. Tam mieszkałem we wspólnym mieszkaniu razem z trzema innymi dentystami. Mieszkanie znajdowało się na piętrze w domu peruwiańskiej nauczycielki, która wszystko organizowała. Podobnie pomagała nam zatrudniona przez stowarzyszenie peruwiańska dentystka, która organizowała większość niezaplanowanych kampanii i wspierała nas w przypadku problemów z komunikacją. Ponadto podczas misji dentyści mają wsparcie młodych wolontariuszy z Niemiec, którzy świetnie mówią po hiszpańsku.

Każdego ranka od poniedziałku do piątku leczyliśmy dzieci w wieku od 6 do 12 lat z

"Collegio Ccotohuincho", szkoły w Urubambie. Przy pomocy dawnego sprzętu z niemieckich sił zbrojnych i podarowanych materiałów z Niemiec przeprowadziliśmy zabiegi profilaktyczne, wypełnienia i ekstrakcje. Dzieci musiały przynieść "zgodę" podpisaną przez rodziców, abyśmy mogli je leczyć. Najpierw przeprowadzono badanie wszystkich dzieci i rozpoczęto od tych najbardziej pilnych.

W dwa popołudnia w tygodniu jeździliśmy do wioski dzieci stowarzyszenia "Corazones Para Perú" w Munaychay. Tam skupialiśmy się na profilaktyce. Wyjaśnialiśmy dzieciom, jak utrzymać prawidłową higienę jamy ustnej przy użyciu dostępnych środków. Kolejny projekt stowarzyszenia znajduje się w Chicon. Tam istnieje małe centrum zdrowia, które jednak w dużej mierze zaprzestało działalności poza gabinetem dentystycznym.

We wtorki i czwartki wcześnie rano pickup wyjeżdżał do Huilloc, górskiej wioski położonej na wysokości około 3500 metrów - "najwyższej" lecznicy w okolicach Urubamby. Tutaj byliśmy w stanie przeprowadzać leczenie kanałowe dzięki obecności aparatu rentgenowskiego.

Czasami stowarzyszenie organizowało nieplanowane działania. Po dwugodzinnej podróży do małego miasteczka, w którego centrum peruwiańskie wojsko zbudowało namioty zaopatrzeniowe, pozwolono nam użyć jednego namiotu jako gabinetu stomatologicznego. Ponieważ mieliśmy dużo pacjentów, a więc jedno krzesło dentystyczne nie było wystarczające, musieliśmy usuwać zęby lub wykonywać zabiegi profilaktyczne na prostych ogrodowych krzesłach. Największym problemem było jednak to, że prąd działał tylko przez ograniczony czas i często właściwe instrumenty nie były dostępne lub nie zostały jeszcze ponownie przygotowane. W związku z tym zakres leczenia został zawężony głównie do profilaktyki, wykonywania wypełnień i ekstrakcji.

Stan zębów mlecznych i pierwszych zębów stałych większości dzieci był zły, częściowo już z obecnością przetok. Przyczynami są z jednej strony stała podaż cukru w postaci słodyczy i napojów, z drugiej strony fakt, że rodzice nie są w stanie lub nie chcą wyjaśnić swoim dzieciom, jak myć zęby. W porównaniu do Europy próchnica u dzieci pojawia się nieproporcjonalnie częściej i jest bardziej nasilona. Inaczej jest w przypadku starszych mieszkańców, zwłaszcza w odległych górskich wioskach. Wynika to prawdopodobnie z faktu, że osoby mają kontakt z żywnością zawierającą cukier dopiero na bardzo późnym etapie.

W weekendy mieliśmy czas na kilka wycieczek po okolicy. Odwiedziliśmy Puno nad jeziorem Titicaca, wyspy Uru, boliwijskie nadmorskie miasto Copacabana, Górę siedmiu kolorów (Tęczowa Góra/Vinicunca), słone stawy w Maras, ruiny Ollantaytambo, Stare Miasto w Cusco, kościoły, świątynie i muzea, Arequipę oraz oczywiście Machu Picchu.

Serdeczność i wdzięczność jaką otrzymałem wszędzie w Peru odzwierciedlają mentalność ludzi. To dla mnie zaszczyt, że mogłem poznać ich kulturę i codzienne życie. W wioskach w Andach, gdzie nigdy turysta się nie gubi, tak naprawdę poznajemy Peru.

Dziękuję VOCO GmbH za hojne wsparcie! "

Dr Benita Kunze leczy dzieci w Tanzanii

Tanzania, szóste co do liczby mieszkańców państwo w Afryce, jest głównym miejscem wycieczek turystycznych dzięki safari urządzanym na północy kraju. Przez cały rok góry, takie jak Kilimandżaro, są również atrakcyjne dla geologów. Niemniej jednak dwutygodniowy wyjazd do Tanzanii doktor Benity Kunze nie miał na celu badań naukowych ani turystycznego zwiedzania państwa. Dentystka, która prowadzi prywatna praktykę niedaleko Lipska w Niemczech, zaoferowała wsparcie tanzańskiej przyszpitalnej klinice stomatologicznej, która znajduje się w okolicy innych budynków projektu pomocowego w Momelli “Africa Amini Alama”. Momella to osada u stóp wulkanu Meru.

Brak porównania z europejskimi umiejętnościami klinicznymi

W tym, jak również w innych odległych regionach Tanzanii, ludzie żyją praktycznie nie mając dostępu do leczenia stomatologicznego. Oznacza to, że pacjenci wymagający leczenia nie idą na wizytę do dentysty i po prostu muszą znosić ból, jak również konsekwencje jakie choroba zębów ma na ich zdrowie ogólne. Aby pomóc takim pacjentom Diana leczyła pacjentów w klinice Momelli od grudnia 2016 roku. „Diana jest bardzo młodą afrykańską dentystką" powiedziała dr Benita Kunze jednocześnie tłumacząc dlaczego przyleciała i zaoferowała pomoc: „Umiejętności kliniczne Diany są dużo poniżej europejskich standardów więc opowiedziałam jej o produktach stomatologicznych, które przywiozłam ze mną i pokazałam jak je stosować". Bagaż dr Kunze przede wszystkim zawierał materiały stomatologiczne. Dwie dentystki ćwiczyły razem precyzyjne zakładanie wypełnień, tak aby w przyszłości Diana mogła jeszcze lepiej pomóc lokalnej populacji.

Zęby delikatnie jak szkło

Wiele osób w Tanzanii jest bardzo biednych. Leczenie stomatologiczne jest bardzo drogie, a w zasadzie o protezach nikt tu nie słyszał. Jedyne procedury jakie są wykonywane to te, które mają zmniejszyć ból. Leczenie oferowane przez Dianę w Momelli jest bezpłatna dzięki wysiłkom projektu pomocowego.

Większość osób mieszkających w okolicach góry Meru ma zaawansowaną postać fluorozy zębów. Woda którą piją pochodzi z miejscowego źródła zawierającego duże ilości fluorków, co jest spowodowane obecnością uśpionego wulkanu, który znajduje się niedaleko. Duża zawartość fluorków powoduje przebarwienie zębów na kolor brązowy i zniszczenie szkliwa. Zębina jest odsłonięta i również przebarwiona na kolor brązowy. „Kości ich szczęki i żuchwy są bardzo twarde co jest szczególnie zauważalne podczas usuwania zębów. Zęby z drugiej strony są tak delikatne, że łamią się jak szkło i nie przemieszczają ani o milimetr w kości. Razem z Dianą usnęłam wiele zębów, jako że leczenie kanałowe również nie jest możliwe" powiedziała niemiecka dentystka

Wdzięczność nie do porównania

Dr Benita Kunze zajmowała się również dużą liczbą dzieci w odległym regionie Massai - Madebe, gdzie pojechała do szkoły podstawowej "Simba Vision". „Badałyśmy dzieci i leczyłyśmy zęby. Cały czas czułyśmy ich wdzięczność - zarówno dzieci jak i dorosłych. To naprawdę były dwa tygodnie bogate w doświadczenia. Młode dziewczynki, które do tej pory już tyle wycierpiały zaufały nam i pozwoliły na leczenie. Małe dzieci brały mnie za ręce i po prostu mi dziękowały.”

“W tej chwili należy się skupić na zachowywaniu zębów w jamie ustnej poprzez regularne wizyty kontrolne, podnoszenie świadomości i regularny trening czyszczenia zębów. Jako że potrzebne są najbardziej podstawowe rzeczy każdy datek będzie mile widziany. „Dlatego też chciałabym szczególnie podziękować firmie VOCO, zarówno ode mnie jak i organizacji pomocowej." Dr Benita Kunze ma nadzieję że wróci do Tanzanii w przyszłym roku. „Moim celem jest wyposażenie dzieci w szkole w Massai i w „Simba Vision” w szczoteczki do zębów, jak również nauczanie ich jak dbać o zęby oraz przeprowadzenie wizyt kontrolnych”.

W sierpniu 2017 roku dr Annette Schoof-Hosemann wyruszyła w swoją ósmą misję pomocy stomatologicznej w Boliwii. Te misje stały się obecnie dla niej niemal rutyną.

Tym razem towarzyszyło jej troje studentów stomatologii z University of Giessen: Tobias Kleinert, Alexandra Krumb i Stephanie Kokoschka.
Wspólnie zespół ruszył najpierw do Santa Cruz de la Sierra – obszaru metropolitalnego o populacji przekraczającej milion mieszkańców. Tam właśnie przez kolejnych kilka tygodni miało znajdować się ich miejsce pracy. Małe pomieszczenie bez okien, ze starymi, nie działającymi już prawidłowo narzędziami stomatologicznymi w klinice pediatrycznej w najbiedniejszej dzielnicy Santa Cruz: Los Lotes. Dzięki finansowemu wsparciu stowarzyszenia dentystów i przyjaciół pomieszczenie to ostatnio odnowiono, a wyposażenie wybudzono ze snu Śpiącej Królewny. Może nie spełnia ono standardów typowych dla Niemiec, ale przy odrobinie improwizacji pozwalało na satysfakcjonującą pracę.

W Los Lotes odbyła się duża kampania społeczna, w wyniku której w chwili, kiedy zespół dotarł na miejsce, gotów na pierwszy dzień darmowego leczenia, czekały już długie kolejki pacjentów. Troje studentów było zszokowanych tragicznym stanem uzębienia pacjentów, jednak dla dr. Annette Schoof-Hosemann, która była w Boliwii po raz ósmy, był to już znajomy widok. Szybko poinformowała ich, że będą się spotykać z dużo, dużo gorszymi przypadkami stomatologicznymi. Ostatecznie szczoteczki do zębów nie są powszechnie dostępne w sprzedaży.

Czteroosobowy zespół wspólnie ramię w ramię pracował w Santa Cruz przez cały tydzień: u 88 pacjentów usunęli 35 zębów i założyli 75 wypełnień. Po tym wyczerpującym, ale efektywnym pobycie w Santa Cruz zespół wyruszył do Altiplano na wysokości niemal 4000 metrów nad poziomem morza.

W La Paz, w drodze do Jeziora Titicaca, podróżnicy kupili ogromnie potrzebne jednorazowe wyposażenie stomatologiczne do gabinetu w Challi, takie jak rękawiczki, maseczki, środki dezynfekujące, leki przeciwbólowe i antybiotyki. Musieli też oczywiście kupić produkty do czyszczenia zębów do użycia podczas zajęć z higieny jamy ustnej, prowadzonych w szkołach. W bagażach znalazło się więc miejsce na dodatkowych 500 szczoteczek do zębów i tubek pasty. Po wycieczce na zakupy zespół ruszył dalej, pokonując około 140 km w drodze do Jeziora Titicaca, a następnie promem podróżując do maleńkiej społeczności Challi. O ile w Santa Cruz przytłacza tropikalny upał i zgiełk miasta, które liczy sobie ponad milion mieszkańców, trudno nie poddać się obezwładniającemu, imponującemu naturalnemu pięknu całej wyspy.

Zespół ten tłumaczył ponad 500 dzieciom w dwóch z trzech szkół w Challi oraz w położonej jeszcze wyżej wiosce Yumani, jak ważna jest prawidłowa codzienna higiena jamy ustnej. Nauka obejmowała wyjaśnienie przyczyn próchnicy, rozdawanie szczoteczek do zębów, wspólne czyszczenie zębów, a następnie fluoryzację materiałem Voco Fluoridin N5.

Dr Annette Schoof-Hosemann odwiedza te szkoły regularnie od 2013 roku, więc uczniowie już po raz piąty mogli skorzystać z większości działań profilaktycznych. Zawsze niezwykle cieszą się, kiedy „doctora” przyjeżdża do nich, a zespół ledwie może nadążyć rozdawać produkty do oczyszczania zębów. Niestety ich zęby są wciąż w koszmarnym stanie. Praktycznie nie ma pacjentów całkowicie wolnych od próchnicy; wśród dzieci i młodych dorosłych rzadko wręcz można znaleźć kogoś, kto miałby zachowany chociaż jeden zdrowy ząb. Dla niemieckich studentów był to prawdziwy szok. Fakt, że pojedyncze, całkowicie zniszczone zęby, to więcej niż norma u młodych ludzi, był odkryciem, które ich zszokowało i głęboko zasmuciło.

Jednak widać już wstępną poprawę, szczególnie jeśli chodzi o zainteresowanie badaniem i czyszczeniem zębów. Dzieci szkolne wręcz pozytywnie napastowały zespół. Jednak chcąc zapewnić sobie możliwość dotarcia do naprawdę pilnych przypadków – ekstrakcji – dentyści przedstawili sprytny plan: prezent z pudełka z nagrodami. Perspektywa prezentu z pudełka wywołała wśród dzieci niemal masowy pęd.

W miarę jak misja zbliżała się do końca, zespół mógł odnotować nie tylko przeprowadzenie pożądanego oczyszczania zębów, ale także skuteczne leczenie 88 pacjentów, u których wykonano wypełnienia i przeprowadzono ekstrakcje.

Dr Annette Schoof-Hosemann jest na wyspie z uczuciem nazywana „la doctorita” (doktoreczka). Wdzięczność pacjentów jest dla niej bezcennym darem za ciężką pracą, który z nawiązką wynagradza wszelki poniesiony wysiłek.

Firma VOCO wspierała tę misję, przekazując różne materiały stomatologiczne, w tym materiały odtwórcze Grandio i Grandio Flow, system łączący Futurabond DC oraz preparat Calcicur na bazie wodorotlenku wapnia. Co ciekawe, w Boliwii najczęstszy kolor zębów to A2.

„Od dawna wiedziałyśmy, że nie chcemy rozpocząć karierę bezpośrednio po zakończeniu egzaminów. Znacznie bardziej interesował nas staż kliniczny, który łączyłby pracę i wakacje, gdzie rozwijałybyśmy swoje umiejętności i jednocześnie pomagałybyśmy innym. Zaczęłyśmy planować swoją podróż jeszcze w trakcie przygotowań do egzaminu państwowego. Po uważnej analizie zdecydowałyśmy się na organizację „Dentyści dla Afryki” w Kenii. Organizacja wysłała nam całe mnóstwo pomocnych wskazówek oraz dane kontaktowe pracującej tam kenijskiej dentystki, Siostry Fabiany.

We właściwym czasie wyruszyłyśmy do Frankfurtu, ciągnąc ze sobą tonę bagażu. Każdy dostępny gram naszych 4 walizek ważących po 23 kg i 2 sztuk bagażu podręcznego, po 12 kg każdy, został dobrze wykorzystany. Zawartość bagażu stanowiły w większości podarowane materiały. Chciałybyśmy móc zabrać ze sobą wszystkie dary, jednak niestety linie lotnicze nie zgodziły się na zabranie większej ilości bezpłatnego bagażu. Dary, które musiałyśmy zostawić, zostaną wysłane do Kenii wraz z dodatkowymi materiałami i wyposażeniem przez organizację „Dentyści dla Afryki”.

Z Frankfurtu poleciałyśmy do Amsterdamu, a stamtąd do Nairobi. Następnie udałyśmy się do Kisumu, gdzie odebrali nas z lotniska Siostra Lawrencia i kierowca Vincent. Po długiej podróży samochodem wreszcie dotarłyśmy do naszego celu – do Kisii i szpitala misyjnego Christamarianne. Pobliski pensjonat miał na najbliższe dwa tygodnie być domem dla nas i dla dwojga lekarzy.

Siostra Lawrencia była naszym punktem kontaktowym, wiedziałyśmy, że możemy liczyć na nią w każdej chwili. Zarządza ona centralnym bankiem materiałów dla organizacji „Dentyści dla Afryki” w Kenii, ponadto odpowiada za digitalizację dokumentacji medycznej pacjentów zarażonych HIV. Dzięki wskazówkom, jakie otrzymałyśmy, wiedziałyśmy już o częstym występowaniu w tej okolicy HIV i byłyśmy zaopatrzone w podwójne rękawiczki, przyłbice ochronne i maseczki. Szpital ma także zapas środków do poekspozycyjnej profilaktyki zakażenia HIV na wypadek sytuacji nagłych.

Nasz dzień pracy zaczynał się o 9 rano, około godziny 13 jadłyśmy lunch, po czym klinika stomatologiczna działała do godziny 16. Leczenie przebiegało w dwóch gabinetach, w każdym znajdował się fotel stomatologiczny i dobre narzędzia. Dzięki pomocy Davine, asystentki-stażystki, Siostry Fabian, Jeala i Tony'ego, dwojga pracowników stomatologicznej opieki zdrowotnej, odbywających praktykę zawodową, Sharon i Dicksona, techników dentystycznych, oraz technika medycznego Felixa byłyśmy dobrze przygotowane do mierzenia się z wszelkimi problemami terapeutycznymi.

Dodatkowo była tam mała pracownia protetyczna, gdzie wykonywano uzupełnienia protetyczne. Zabiegami, na które było największe zapotrzebowanie, były ekstrakcje i wypełnienia. Mogłyśmy także oczyszczać zęby skalerem ultradźwiękowym oraz prowadzić leczenie kanałowe zębów z wykorzystaniem lampy rentgenowskiej, jednak przerwy w zasilaniu często utrudniały prowadzenie leczenia.

Dentyści w Afryce odwiedzają również często szkoły. Miałyśmy to szczęście i mogłyśmy dołączyć do nich podczas jednej z takich podróży. Opowiadałyśmy grupie około 300 uczniów w szkole podstawowej w Nyaura o znaczeniu zdrowia zębów oraz przeprowadziłyśmy u nich badanie kontrolne. Jeśli była taka potrzeba, część z nich leczyłyśmy potem w klinice. Stwierdziłyśmy, że ogółem większość dzieci miała najwyżej 1–2 zęby wymagające leczenia – spodziewałyśmy się, że będzie znacznie gorzej! Wiele dzieci mówiło nam, że nie miały szczoteczek do zębów, dlatego Siostra Fabian zaplanowała kolejną wizytę, kiedy miała przywieźć dzieciom szczoteczki i pasty do zębów. Było to naprawdę doświadczenie jedyne w swoim rodzaju, a radość i wdzięczność dzieci były wyjątkowo poruszające.

Ogółem pacjenci i sposób postępowania bardzo różniły się od tego, do czego przyzwyczaiłyśmy się w Niemczech. Nie ma sensu ustalać wizyt o określonej godzinie, dlatego podaje się jedynie datę. Jednak wszyscy pacjenci są bardzo cierpliwi i nie oczekują, że zostaną natychmiast przyjęci. Jak mogłyśmy wielokrotnie zaobserwować, mało który Kenijczyk wie, że należy szczotkować zęby przez trzy minuty co najmniej dwa razy dziennie.

Miałyśmy też możliwość wizyty w innej klinice stomatologicznej w Asumbi, gdzie znajduje się macierzysty dom Sióstr Franciszkanek. Spędziłyśmy tam cały dzień, w większości poświęcając go na leczenie dziewcząt z pobliskiej szkoły średniej.

W ramach kolejnej mobilnej wizyty w szpitalu w Marani pacjenci siedzieli na plastikowych krzesełkach w namiocie, gdzie kolejno mieli usuwane zęby. Byli to głównie dorośli, których nie było stać na leczenie, albo którzy mieszkali zbyt daleko od najbliższej kliniki stomatologicznej.

Ponadto miałyśmy przyjemność spotkać dr. Schinkela, założyciela organizacji „Dentyści dla Afryki”. Był tam między innymi z powodu weekendowego seminarium, koncentrującego się na optymalizacji sytuacji na tym obszarze i lepszym dopasowaniu celów organizacji do rzeczywistości. Dało to nam pewien wgląd w doświadczenia, marzenia i trudności studentów.

W wolnym czasie zwiedzałyśmy kompleks szpitalny wraz z jego zwierzętami i grządkami warzywnymi. Odwiedziłyśmy szpitalną kuchnię i piekarnię, gdzie nauczyłyśmy się bardzo dużo na temat przygotowywania kenijskich specjalności. Kiedy Siostra Lawrencja zaproponowała zorganizowanie wycieczki do lasu deszczowego Kakamega, również wykorzystałyśmy tę szansę. Las deszczowy i Rondo Retreat Center są naprawdę miejscami wartymi odwiedzenia! Ośrodek ten ma bajkowe położenie w samym centrum lasu deszczowego. Jest to doskonałe miejsce do naładowania baterii.

Podczas naszego trwającego 9 dni safari odwiedziłyśmy Rezerwat Narodowy Masai Mara, Park Narodowy Jeziora Naivasha, Park Narodowy Amboseli i Park Narodowy Tsvao West. Nasza podróż zakończyła się na plaży w Mombasie.

Spędziłyśmy w Kenii naprawdę niezapomniany czas. Kenijczycy są bardzo otwarci i zawsze dobrze nas traktowali. Szczególnie siostry przyjęły nas z otwartymi ramionami i bardzo dobrze się nami opiekowały. Ta wyprawa była bardzo satysfakcjonująca, zarówno z perspektywy osobistej, jak i zawodowej.

Łącznie na 82 firmy, z którymi się kontaktowałyśmy, 24 zaproponowały nam dary. Chciałybyśmy wykorzystać tę okazję i podziękować wszystkim naszym sponsorom za ich hojne wsparcie, które ogromnie uszczęśliwiło nie tylko nas, ale także mieszkańców Kenii (w porządku alfabetycznym):

3M Deutschland GmbH, Bausch GmbH, Busch & Co. GmbH, Clinic & Job Dress GmbH, Colente Group, Dentsply Detrey GmbH, Anton Gerl GmbH, Golf Toys GmbH, E. Hahnenkratt GmbH, Kulzer GmbH, Horico Dental Hopf, Ringlab & Co. GmbH, Hu-Friedy Mfg. Co., Ivoclar Vivadent GmbH, Karl Hammacher GmbH, Komet Dental/Gebr. Brasseler GmbH & Co. KG, Kuraray Europe GmbH, M+W Dental GmbH, MaiMed GmbH, MPS Dental GmbH, Nordiska GmbH & Co.KG, Polydentia SA, Romesco Handelsges.m.b.H, VOCO GmbH.”

Mieszkańcy Etiopii, jednego z najbiedniejszych krajów świata, mają bardzo ograniczony dostęp do usług stomatologicznych. Poza stolicą kraju mieszkają 63 miliony ludzi, lecz pracuje tam tylko około 50 wykwalifikowanych dentystów. Jednym z tych, którzy chcą pomóc jest holenderski dentysta Frank Paternotte. Wyruszył on do północno-wschodniej części Afryki na początku bieżącego roku. Celem przedsięwzięcia było zapewnienie mieszkańcom małego miasteczka Dembi Dolo na południowym zachodzie Etiopii opieki stomatologicznej przez okres 4 tygodni. Wraz z innymi dentystami uczestniczy on w programie pomocy stomatologicznej, zainicjowanym przez organizację Rotary Doctors Nederland (RDN). 

Oto relacja doktora Franka Paternotte:

„Wraz z drugim kolegą zostałem zaproszony przez tutejszą misję katolicką. Otrzymaliśmy zakwaterowanie w Stowarzyszeniu Pomocników Mariańskich. Pracownicy stowarzyszenia pomagają nam w klinice, gdzie przyjmujemy pacjentów z bólem zęba i szkolimy członków zespołu w przeprowadzaniu takich zabiegów, jak usuwanie płytki nazębnej i kamienia nazębnego. W razie potrzeby plombujemy też zęby dzieciom. Zabiegi takie u dorosłych wykonują dentyści w miejscowym szpitalu. Naszym najważniejszym zadaniem jest jednak profilaktyka. Tłumaczymy pacjentom, jak powinni dbać o swoje zęby. Dlatego każdy dzień rozpoczyna się od prelekcji na temat zasad higieny jamy ustnej, jaką jeden z członków zespołu wygłasza w wypełnionej po brzegi poczekalni.

Udzielamy także porad na różne tematy w odległych regionach centralnej części kraju. Jesteśmy zawsze na miejscu, gdy ktoś potrzebuje porady lub pomocy. Oprócz pracy w klinice, odwiedzamy także szkoły, gdzie prowadzimy zajęcia edukacyjne z nauczycielami i uczniami.

Czyszczenie zębów gałązką

Typowy dzień pracy wygląda następująco. Po przywitaniu się z zespołem przygotowujemy duży gabinet zabiegowy. Nigdy nie wiadomo, czy będzie przerwa w dostawie energii elektrycznej. Na szczęście mamy własny generator. Następnie udajemy się z pielęgniarką i tłumaczem do szkoły podstawowej. Zaczynamy od mycia rąk z nauczycielką i uczniami, a następnie myjemy zęby. Główna różnica polega na tym, że tutaj zęby myje się gałązką i fluoryzowaną pastą do zębów. Prawdziwe szczoteczki do zębów rzadko się tu spotyka, a nawet jeśli są, to są za duże dla dzieci i za drogie. Uniwersytet w Addis Abebie wykazał zainteresowanie tym projektem i zamierza zbadać skuteczność mycia zębów gałązką zamiast szczoteczką.

Ponieważ w szkole nie ma bieżącej wody, zorganizowaliśmy 200 litrową beczkę z sześcioma kranami, dzięki czemu dzieci mogą umyć ręce mydłem i wodą zanim przystąpią do mycia zębów. Beczkę napełniają dzieci, które mieszkają po drugiej stronie rzeki. Każde dziecko przynosi codziennie do szkoły mały trzylitrowy kanister z wodą.

Potem wracamy na klinikę, gdzie już czeka na nas cała gromada cierpiących pacjentów. Leczenie przebiega dokładnie tak samo, jak w Holandii. Często jednak musimy wdawać się w długie dyskusje z pacjentami, którzy nie są przekonani o potrzebie usunięcia innych spróchniałych zębów, oprócz tego jednego, który boli. Korzystając z ręcznego lusterka, pokazuję pacjentowi przetokę i zepsuty ząb. Na dużej planszy pokazuję, jaka jest przyczyna „infekcji” zęba.

Podkreślam, że nie trzeba dopłacać za usunięcie drugiego zęba. Większość pacjentów wraca do poczekalni ze znieczuleniem, gdzie mają czas, aby podjąć decyzję. Podczas zabiegu niektórzy pacjenci trzymają mnie mocno z rękę, żeby mieć pewność, że usuwam właściwy ząb. Następnie informuję pacjenta, że ma zgłosić się na kontrolę i w razie potrzeby dalsze leczenie. Wyjaśniam także, jak należy dbać o zęby. Mówię o tym, jak szkodliwe dla zębów są słodkie produkty spożywcze i napoje.

Gdy pacjentem jest dziecko, które boi się znieczulenia, niektórzy próbują je uspokajać. Często słyszymy słowa „ma kuba”, co oznacza „nie boli”. Muszę wtedy przerwać zabieg i wyjaśnić, że pacjent poczuje ukłucie w momencie znieczulania.

Katastrofalny stan uzębienia, zniszczonego przez cukier i alkohol

Wśród pacjentów mieliśmy dziewczynę z brodawkami wokół ust zamalowanymi lakierem do paznokci, matkę, która przyszła na przegląd zębów z uroczym niemowlakiem przy piersi oraz 12-letniego chłopca z piętnem na ramieniu w kształcie sztyletu, na znak przynależności.

Leczyliśmy już wiele osób z uzębieniem w absolutnie katastrofalnym stanie, spowodowanym przez regularne żucie liści khat (które działają pobudzająco i tłumią uczucie głodu), a także spożywanie cukru i alkoholu z miejscowych destylarni. Zęby wielu pacjentów są bardzo zużyte. Przyczyna: całymi dniami przeżuwają zboże zanieczyszczone piaskiem.

Największym wyzwaniem jest zorganizowanie programu w taki sposób, aby po okresie od trzech do pięciu lat mógł on zostać przejęty przez odpowiedzialnych ludzi na miejscu. Mamy dwóch asystentów, którzy ukończyli trzyletni kurs stomatologiczny na Uniwersytecie w Addis Abebie. Uczą się teraz prostych procedur, takich jak podanie znieczulenia, usunięcie zęba, wypełnienie małego ubytku, a także instruowania pacjentów.

Od samego początku staramy się zainteresować programem władze państwowe i lokalne, licząc na to, że w przyszłości aktywnie zaangażują się w realizację jego celów.

W sumie mogę powiedzieć, że było to kilka bardzo pracowitych tygodni. Jestem pod wrażeniem optymizmu, determinacji i pomysłowości miejscowych pracowników.”